دانشنامه اسلامی:شیوه ارجاع به منابع

ارجاع به منابع در متن یا پاورقی متناسب با نوع منبع به شیوه‌های زیر است:

ارجاع به کتاب

نام و نام‌خانوادگی مولف؛ عنوان کتاب، محل نشر: نام انتشارات، نوبت چاپ، سال چاپ؛ جلد، صفحه.

مثال: مرتضي مطهري؛ جهاد، تهران: صدرا، چاپ هفتم، 1373؛ ص 42.

در شیوه پیشنهادی ما برای ارجاع، سه بخش نام منبع و نویسنده، مشخصات نشر کتاب و آدرس مطلب با نقطه ویرگول از هم جدا شده‌اند. ترتیب و شیوه پیشنهادی لازم‌الاجرا نیست و در صورتی که مشخصات کتاب را به صورت کامل آورده‌اید همان کافی است و نیازی به ویراستاری مجدد نیست. مهم آن است که خواننده بتواند دقیقاً به مطلب مورد ارجاع شما برسد.

ارجاع به مقاله

نام نویسنده و نام‌خانوادگی نویسنده؛ عنوان مقاله؛ نام مجله، شماره مسلسل، زمان انتشار؛ صفحات درج مقاله، صفحه مطلب نقل شده.

مثال: اصغر افتخاری، امنيت ملي: رهيافت‌ها و آثار؛ فصلنامه مطالعات راهبردي، پيش شماره 2، تابستان 77، صص 60ـ27، ص 29.

در نوشتن مشخصات نشریه می‌توانید به یکی از دو مورد شماره مسلسل یا زمان دقیق انتشار اکتفا کنید.

ارجاع به پایان‌نامه

عنوان پایان‌نامه؛ نام پژوهشگر و نام‌خانوادگی پژوهشگر، نام دانشگاه ارائه پایان‌نامه، استاد راهنما: نام و نام‌خانوادگی استاد راهنما، صفحه.

مطالب روی وب‌گاهها

استناد به نسخه الکترونیکی منابع چاپی روی اینترنت

برای ارجاع به نسخه الکترونیکی منابعی که به صورت کتاب، مقاله، مدخل دانشنامه و ... چاپ شده اند و بعدا در اینترنت در دسترس قرار گرفته اند به این صورت عمل می شود که ابتدا به نسخه چاپی به شیوه پیش گفته ارجاع داده می شود و در پایان پس از عبارت در دسترس در به مطلب با درج نام پایگاه پیوند داده شده، در پایان تاریخ بازدید مطلب در سایت مورد نظر قید می گردد

مثال: علی رضا اصغری، "تفسیر آیة الکرسی از مولفی ناشناخته،" مجله آفاق نور، ش11 (بهار و تابستان 1389): 213-240 ، در دسترس در پایگاه مجلات تخصصی نور، بازیابی : 24 خرداد 1391

منابع دیجیتالی روی اینترنت

به نوشته هائی که صرفا از طریق یک وبگاه منتشر می‌شوند، با ذکر مشخصات زیر از نوشته مورد نظر و ذکر تاریخ بازدید به آن پایگاه لینک داده می شود:

نام نويسنده (در صورت وجود)، عنوان سند، نام پایگاه

مثال : يدالله حاجي زاده، خاندان بلعمي، سایت پژوهه، بازیابی: 4 بهمن 1391.

پانویس